Het werk van Pieternel Dekkers intrigeert. Het is verstild en op een prettige manier sober. Keer op keer wordt je blik de diepte ingezogen en mijmer je weg in het lege vergezicht. Haar landschappen zijn een combinatie van een serieuze grondtoon en lichtvoetige toets. Dekkers zwoegt niet, ze schildert met een vanzelfsprekend gebaar. Ze hanteert verf en palletmes met een ogenschijnlijk gemak en het werk is harmonieus in kleur en compositie. De horizon deelt het beschilderde linnen, papier of houten paneel op een geruststellende manier in tweeën. Haar werk schuurt niet, maar nodigt uit. Het is herkenbaar. Er gaat een contemplatieve rust van uit.
Een gedeelte uit de tekst van Ivonne van der Velden over het werk van Pieternel Dekkers.
